فرهاد واشقانی فراهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی نفت حفاری و بهره برداری دانشگاه صنعتی سهند پژوهشکده نفت و گاز سهند
سیدعلیرضا طباطبایی نژاد - دانشیار دانشگاه صنعتی سهند، دانشکده شیمی، پژوهشکده نفت وگاز سهند
اقبال صحرایی - دانشیار دانشگاه صنعتی سهند، دانشکده شیمی، پژوهشکده نفت و گاز سهند

ناپایداری دیواره چاه یکی از مشکلات رایج و پیچیده ای است که در حین حفاری اتفاق می افتد. استفاده ازسیالات حفاری پایه آبی در حفاری سازندهای شیلی ناپایداری دیواره چاه را ممکن می سازد. ناپایداری سازندهای شیلی در اثر تماس رس با آب موجود در سیال حفاری ایجاد می گردد. برای جلوگیری یا کاهش این مشکل، لازم است تهاجم سیال حفاری به شیل کاهش یابد. برای کاهش تهاجم سیال حفاری باید کیک گل داخلی یا خارجی تشکیل شود. به دلیل تراوایی بسیار پایین و اندازه نانومتر منافذ شیل، سیال حفاری معمولی نمی تواند کیک گل تشکیل دهد و از ورود سیال حفاری جلوگیری کند، لذا نانوذرات میتوانند منافذ محیط متخلخل شیل را مسدود نمایند. در این پروژه برای بررسی تهاجم سیال حفاری، آزمایش های انتقال فشار منفذی بر روی نمونه شیل کژدمی انجام شده است. در راستای بررسی اثر نانوذرات، غلظت های 1درصدو3درصد و 5% وزنی از ذرات با اندازه 32 22 و 02 02 نانومتر به سیال حفاری افزوده شده است. با استفاده ازنانوذرات 48/46 درصد از تهاجم سیال حفاری کاسته شده است. همچنین از نتایج مشخص شده است حداقل غلظت نانوذرات برای کاهش قابل توجه تهاجم سیال حفاری 5% وزنی می باشد

پایداری شیل، سیال حفاری، نانوذرات، آزمایش انتقال فشار منفذی