عباسعلی احمدی - استادیار باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
هاجر امین الرعایایی - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه شهرکرد

شهرستان خور و بیابانک واقع در دل کویر ایران با در برداشتن آثاری از دوران پیش از اسلام تا دوران اسلامی از جمله نمونه های بارزبه کارگیری فنآوری قنات و قنات سازی بوده است. مسئله ای که تا به امروز تداوم داشته و حیات سکونتگاه های این شهرستان را تداومبخشیده است. رشد و شکوفایی گردشگری نیز، زمینهی افزایش اطلاعات و آگاهی اجتماعی ساکنان، حفظ میراث فرهنگی همچنینرشد اقتصادی و اشتغالزایی را فراهم می آورد. در این مقاله که عمدتا بر مبنای بررسی ها و مشاهدات میدانی و تا حدودی مطالعه منابعمکتوب مرتبط صورت گرفته، روشهای تامین آب شهرستان خور و بیابانک و نقش و تاثیر قناتها در این راستا مورد توجه است. چگونگیایجاد قناتها، تکنیک و سیستم کار آنها با در نظر گرفتن شیوههای باستانی ایجاد قناتها و تاثیر آنها در گردشگری و تبدیل آن بهگردشگری پایدار مورد بررسی قرار گرفته است؛ در این راستا علاوه بر اثبات دقت و حسابگری ویژه ای که مد نظر سازندگان بوده است،به موارد خاص استفاده از عنصر قنات بطور اخص در زمینه گردشگری دست یافته و تاثیر مثبت آن در رونق و حفظ صنعت توریسممنطقه به اثبات رسیده است. بدین معنی که خور وبیابانک با داشتن آب و هوای خاص کویری شاید زندگی مردمش راسخت کرد امامردم کویر توانستند با بکارگیری فن قنات زندگی در کویر را آسان کنند و در نهایت قنات را برای نسل جدید بعنوان پتانسیل گردشگریحفظ کنند.

کویر، خور و بیابانک، قنات، گردشگری