مهدی شریفی - مدرس، دانشگاه آزاد اسلامی پردیس علوم و تحقیقات همدان
گلاره کشاورزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

انسان ها از گذشته های دور همواره در تلاش بوده اند تا بتوانند در جایی سکونت داشته باشند که آنها را از گزند شرایط آب و هوایی مصون نگه دارد و بنابراین درنظر گرفتن شرایط اقلیمی در ساخت مسکن همواره مورد توجه بوده است. اجرای روش های مناسب در طراحی ساختمان که از هماهنگی لازم با اقلیم منطقه برخوردار یاشد از گذشته های دور مورد توجه کارشناسان معماری بوده است. کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و الودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام معماری پایدار را به وجود آورده است. در این نوع معماری، ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تبطبیق می دهد، بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار می کند. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد و در پی درک اصول و ارزش های تکرارپذیر حاکم بر معماری سنتی به عنوان یک معماری پایدار است و استخراج ویژگی های قابل تکرار آن در راستای دستیابی به اهداف معماری پایدار، از اهداف آن به شمار می رود. با فهم کاربردی بودن ارزش های استخراج شده این نوع از معماری، می توان به گونه ای از معماری دست یافت که همچون معماری گذشته به خوبی کار می کند و پاسخگوی نیازهای انسانی است.

معماری پایدار، طراحی اقلیمی، شوشتر