مرتضی خلیلی - مدرس درس حمل و نقل گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
نینا زارعیان - دانشجو کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی شهری، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران

نگاه کالبدی- کارکردی برنامه ریزی ها به ابعاد و جنبه های مختلف زندگی در گذشته سبب شد که از اواخر دهه 1960، تحت تأثیر نیازها و آگاهی های جدید مفاهیم اجتماعی نوینی مانند رفاه اجتماعی و کیفیت زندگی و ... در قلمرو برنامه ریزی و توسعه عمومی طرح شود. کیفیت محیط موضوعی جدید است و عوامل فراوانی بر آن تأثیر گذار است که یکی از مهمترین آن ها، حمل و نقل شهری است. حمل و نقل شهری از آنجا که بر میزان تردد شهروندان و همچنین میزان دسترسی و مکان یابی کاربری ها مؤثر است می تواند بر کیفیت شهری تدثیر بگذارد. در این پژوهش مترو به عنوان نوعی از حمل و نقل عمومی در نظر گرفته شده استف زیرا سیستم مترو به دلیل دارا بودن مزایایی نظیر سرعت، عدم ایجاد آلودگیف ارزان بودن برای عموم، امنیت و بیشتر بودن تعداد استفاده کنندگان و ... در بین سایر گزینه های حمل و نقل عمومی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. همچنین به طور مشخص به بررسی تأثیر احداث مترو در دو ایستگاه تجریش و نواب بر کیفیت محیطی محلات بلافصل آن پرداخته شده است. روش جمع آوری اطلاعات در این مقاله به صورت کتابخانه ای، انجام مصاحبه، پرسشنامه و برداشت میدانی است و برای تحلیل آن از نرم افزار SPSS و Expert Choice و مدل تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است تا کیفیت محیطی در آنها مقایسه شود.

کیفیت محیط شهری، حمل و نقل عمومی، مترو، ایستگاه مترو، تهران