مرضیه صالح زاده - کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر؛
علی آخرتی - کارشناسی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بهرام دبیر - استاد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

تشکیل آسفالتین و تهنشست آن بر روی سازندهای نفتی، خطوط انتقال و تاسیسات سطح الارضی یکی از مشکلات جدی در فرآیند تولید از مخازن است. استفاده از بازدارندههای رسوب آسفالتین یکی از روشهای معمول و پرکاربرد در رفع این مشکل به حساب میآید. در این مقاله تاثیر هفت بازدارنده رایج و جدید شامل تولوئن، زایلن، فنل، سالیسیلیک اسید، بنزوییک اسید، نونیل فنل و آلکیل بنزن سولفونیک اسید خطی LABS مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج سری اول آزمایشها نشان داد کهLABS و سالیسیلیک اسید به ترتیب بیشترین اثر را برجابجایی نقطه شروع انعقاد آسفالتین دارند. مطالعات کمی در زمینه رفتار سینتیک و هیدودینامیک ذرات آسفالتین در حضور بازدارنده وجود دارد؛ بنابراین در سری دوم آزمایشها از بهترین بازدارندههای تعیین شده، برای مشاهده رفتار جریانی نفت حاوی بازدارنده در محیط متخلخل مصنوعی میکرومدل استفاده شد. نتایج نشان داد که کاربردLABS تشکیل رسوبات را به تاخیر انداخته و میزان آنها را نیز کاهش میدهد، اما سالیسیلیک اسید علیرغم تاثیر مثبت بر جابجایی نقطه شروع انعقاد، باعث تشکیل رسوبات سختتر، حتی نسبت به نفت بدون بازدارنده شده است. این نتایج میتواند به تغییر در بعد فرکتالی و نیروهای بین مولکولی تجمعات آسفالتین نسبت داده شوند

رسوب آسفالتین، بازدارنده، نشست آسفالتین در محیط متخلخل، میکرومدل