علی دشتی شفیعی - دکترای معماری و فوق تخصص شهرسازی دانشگاه معماری و شهرسازی ونیز.آیتالیا - ۱۳۵۵– I.U.A.V.University اعضو هیات علمی، استادیار، مدیرگروه معماری و شهرسازی
ساحره قربانی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد، دانشگاه مازیار رویان
مهدیس سلیمانی - کارشناس ارشد معماری از دانشگاه علوم و تحقیقات آزاد تهران مربی معماری دانشگاه شمال آمل

معماری پایدار که در واقع زیر مجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب اورد که عکس العملی منطقی و علمی در برابر مسائل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. برای مثال 40 درصد از ذخایر سوختی در ساختمانها مصرف می شود که این به نوبه خود منجر به بحران های زیست محیطی شده و خواهد شد. در این میان باید سعی شود تا با حداقل سرمایه اقتصادی در صدد کشف راهکارهایی جهت صرفه جویی و استفاده بهینه از منابع برای تامین نیازهای سکونتی بشر در پس زمینه طراحی پایدار مسکن باشیم. امروزه عدم توجه به پایداری و در راستای ان معماری پایدار و معماری سبز و ساختمان سبز موجب افزایش بیش از حد مصرف انرژی های فسیلی و نیز بوجود امدن جزایر گرمایی و در نهایت بروز پدیده تغییر اقلیم گشته است. به منظور تامین آسایش افراد در ساختمانها نیاز به مصرف انرژی زیاد است ، بنابر این استفاده از راهکار های بهبود مصرف انرژی ضروری است.

معماری پایدار، معماری سبز، کاهش مصرف انرژی، ساختمان سبز