رضوان مهرابی - کارشناس ارشد
حسین گودرزی - کارشناس ارشد (مهندس)

با تغییر نگرش های اقتصادی در مورد مفاهیم توسعه و مقبولیت کنونی مباحث توسعه پایدار، سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی نیز دچار تحول اساسی گشته است. توسعه صنایع سازگار با محیط زیست و توجه به عواملی همچون هزینه های خاری و اکوسیست های طبیعی در حال حاضر اهمیت بسیاری دارد و سیاست گذاران تلاش می کنند تا ضمن کاهش اثرات مخرب زیست محیطی بخش های مختلف اقتصادی، توزیع منابع و امکانات اقتصادی را نیز در جهت کمک به صنایع سازگار تر و یا کاهش هزینه های خارجی صنایع آلوده کننده منعطف نمایند. بخش حمل و نقل نیز به عنوان بزرگترین مصرف کننده فراوردده های نفتی که سالیانه حدود 40 درصد ازکل فراورده های نفتی را مصرف میکند، به عنوان یکی از آلوده کننده ترین بخش های اقتصادی می باشد که آثار و تبعات زیان آور آن در بخش های مختلف به اقتصاد ملی زیان وارد می کند. این مقاله ضمن بررسی اثرات زیست محیطی دو بخش عمده حمل و نقل ریلی و حمل و نقل جاده ای به اثبات این مطلب خواهد پرداخت. که کاهش اثرات زیان بار آلودگی محیط زیست در بخش حمل و نقل در گرو ترکیب فعلی سهم هر یک از این شیوه ها و حرکت به سوی افزایش سهم بخش حمل و نقل ریلی می باشد.

توسعه پایدار ، محیط زیست ، راه آهن ، جاده ، آلاینده های محیط زیست