مصطفی صابری حسین آباد - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی
سیدحمید نجیبی - کارشناس روانشناسی دانشگاه اردکان یزد
سیدحسین موسوی - کارشناس ارشد مشاورده دانشگاه آزاد یزد
میلاد امینی هرندی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی

کمبودهای ارتباط اجتماعی درمیان کودکان با اختلالات اضطرابی شایع است؛ به هر حال اینکه تا چه اندازه درمیان کودکان بااختلال اضطراب اجتماعی وجود دارد، ازمون نشد است. این مطالعه مجموعه ای از ازمونهای کمبودهای ارتباط اجتماعیدرمیان کودکان با اختلال اضطراب اجتماعی در مقایسه با کودکان دیگر نوع اختلالات اضطرابی بود. والدین از 404 کودک باتشخیص اختلال اضطرابی پرسشنامه ارتباط اجتماعی را با راهنمای پرسشنامه ارتباط اجتماعی کامل کردند ( 22 ). کودکان باتشخیص اختلال اضطراب اجتماعی (262=n) و کودکان دلواپس بدون اختلال اضطراب اجتماعی (n=142) که در مقایسه با SCQ کامل، و نمرات خرده مقیاس ونیز فراوانی شرکت کنندگان بابرش های بالینی بالا، نمره گزاری شد. کودکان با اختلال اضطراب اجتماعی نمره معنادار بالاتری، نسبت به دلواپسی کودکان، بدون اختلال اضطرابی اجتماعی در کل SCQ (0/27=r ،/55=d ،/001>p ،4/85=(352)t)، تعامل اجتماعی دو طرفه (0/27=r ،/55=d ،/001>p ،4/73=(351)t)، ارتباط (0/21=r0/43=d, 0/001>p,3/62=(344)t) و تکراری، محدود و خرده مقیاس های رفتار های کلیشه ای (0/18r=0/37=d 0/002,0/002=p, 3/15=(353)t). علاوه بر این، کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی که سه بخشی احتمال بیشتری، نمره برش های بالینیبالای داشتند. درمانهای برای اختلال اضطراب اجتماعی میتواند ازطریق تمرکز خاص بروی ایجاد مهارتهایارتباط اجتماعی مفید باشد. تحقیقات اینده مستلزم استفاده از ارزیابی های اساسی از مهارتهای ارتباط اجتماعی هستند.

اختلال اضطراب اجتماعی، دلواپسی، ارتباط اجتماعی، کودک، کمبود