الناز حسن پوربابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
جمال الدین سهیلی - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

در سالهای اخیر مسایل و مشکلات رفتاری کودکان، یکی از مباحث توجه بر انگیز روانشناسی، تعلیم و تربیت بودهاست. کودکان برای مشکلات مختلفی مانند پرخاشگری، رفتار ضد اجتماعی وگونه های دیگر ناهنجاری در کیلینیک ها،بیمارستانها ومراکز بهداشت روانی تحت درمان قرار می گیرند. پرخاشگری در دروان کودکی عامل خطرناک و مهمی برای بروزرفتارهایی چون ترک تحصیل و خشونت در بزرگسالی است. یکی از شیوه های درمان غیردارویی، هنر درمانی می باشد که دراین روش از تأثیرات روانی برخی هنرها بر ذهن و روان کودکان استفاده می شود. اهمیت و ضرورت تحقیق در این است کهکودک پرخاشگر با استفاده از هنر درمانی به آرامش و ثبات روحی و روانی دست یابد. شناخت این روش های درمانی بهدرمانگر کمک می کند تا در درمان از روش های موثرتری استفاده کند. هدف از این پژوهش دستیابی به الگوهای مشترکبرای پاسخ به نیازهای روانی کودکان با توجه به پژوهش های انجام شده در این زمینه است. روش تحقیق تحلیل محتوا، روشاستدلال آن استنتاجی و روش گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای است. در نتیجه با بررسی پژوهش های انجام شده در راستایهنر درمانی و پرخاشگری کودکان و مقایسه آنها با هم الگوهای مشترکی ارائه داده شد.

روانشناسی، پرخاشگری ، کودکان، هنر درمانی