عبدالله باقری نشانی - کارشناس ارشد مرکز ترویج و توسعه تکنولوژی هراز
بهمن امیری لاریجانی - رئیس مرکز ترویج و توسعه تکنولوژی هراز
محسن شوکت فدایی - استاد دانشگاه پیام نور تهران شرق
علی اکبر زارعی - کارشناس ارشد مرکز ترویج و توسعه تکنولوژی هراز

امروزه انرژی نیروی محرکه اصلی چرخه های عظیم صنعت در جهان است و متاسفانه منابع اصلی و مرسوم تولید آن باتوجه به روند کنونی فزاینده رشد جمعیت و و مصرف انرژی، رو به اتمام است. روند فعلی استفاده از این منابع دو مشکل عمده بههمراه دارد که عبارتند از محدود بودن این منابع و آلودگی های زیست محیطی ناشی از استفاده ی آنها. بنابراین کشورها به دنبالیافتن منابع انرژی جایگزین برای سوخت های فسیلی هستند که در این میان انرژی زیست توده (Biomass) از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و بخش عمده ای از آن را می توان از ضایعات محصولات کشاورزی بدست آورد. در بین محصولات زراعی کشورایران، برنج بعد از گندم دومین محصول استراتژیک کشور محسوب می شود. بر اساس آمار سازمان خوار و بار جهانی (فائو) و آماروزارت جهاد کشاورزی سالانه تقریباً 563 هزار هکتار از اراضی کشور به کشت برنج اختصاص می یابد که از آن تقریباً بیش از دومیلیون تن شلتوک برداشت می گردد. در خلال عملیات برداشت و پس از خرمنکوبی در اغلب مناطق به غیر از دانه های شلتوک،باقی بخش های گیاه برنج بلااستفاده در طبیعت رها می شود. در فرآیند تبدیل شلتوک به برنج سفید از محصولات جانبی مانندپوسته و سبوس نیز استفاده ی مناسبی به عمل نمی آید و حال آنکه با برنامه ریزی می توان از این ضایعات به عنوان منبعی برایتولید انرژی زیست توده استفاده نمود. در این مختصر سعی بر آن بوده تا میزان تقریبی انر ژی زیست توده ی قابل استحصال ازضایعات برنج در عرصه های شالیزاری کشور برآورد گردد.

انرژی زیست توده، برنج، شالیزار، ضایعات محصول، نواحی روستایی