غریب فاضل نیا - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، بخش جامعه شناسی و برنامه ریزی اجتماعی، دانشگاه شیراز
فاطمه کریمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل

کاملا واضح است که بعد اجتماعی برای زیست پذیری هرمنطقه ای ضروری است. مسائلی پیرامون سبک زندگی، سطح مصرف، رفتارها و ترجیحات مردم، چندفرهنگی و برابری، تاثیراتی را هم بر زیست پذیری و هم بر پایداری منطقه دارد. یک مکان زیست پذیر به لحاظ اجتماعی می تواند به واسطه سطوح پایین محرومیت، پیوستگی اجتماعی قوی، ارتباطات خوب و پویایی میان لایه های اجتماعی، روحیه جمعی و غرور مدنی، دامنه وسیعی از شیوه های زندگی، روابط موزون یک جامعه با طروات توصیف کند. لذا هدف از انجام این تحقیق شناسایی و تحلیل شاخص های زیست پذیری اجتماعی سکونتگاه های مرزی با تاکید بر ملاحظات پدافند غیر عامل می باشد. روش تحقیق حاضر به صورت پیمایشی بوده، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه خانوارهای روستایی دهستان قرقری که شامل 43 روستا، که به صورت نمونه، تعداد 333 مورد برای پاسخگویی به پرسشنامه از طریق فرمول کوکران انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS و آزمون های اماری صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمون T تک نمونه ای موید آن است که : دسترسی دانش آموزان به مدارس شهر مجاور با میانگین 2/95، ضریب تغییرات 1/3 و سطح معناداری 0/000 بیشترین میانگین و کیفیت مدارس با میانگین 0/018 ضریب تغییرات 1/009 و سطح معناداری 0/000 کمترین میانگین را به خود اختصاص داده اند.

زیست پذیری، سکونتگاه های روستایی مرزی، پدافند غیر عامل، اجتماعی، آزمون Tتک نمونه ای