فرزانه فرزین - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

امروزه دسترسی مناسب و آسان به انرژی موتور رشد و توسعه و پیشرفت کشورهاست. در کشور ایران و بویژه در مناطق روستایی با توجه به توان بالای این مناطق در زمینه انرژی های تجدید پذیر از یک سو و از سو ی دیگر عدم استفاده بهینه از این منابع و نیز شیوه و میزان مصرف انرژی فسیلی آلودگی ها و تخریب های زیست محیطی، ضرورت تغییر رویکرد و توجه به انرژی های تجدید پذیر را در راستای تحقق توسعه پایدار روستایی دو چندان می نماید. در این مقاله با استفاده از روش شناسی توصیفی و کیفی مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای ضمن بیان مفاهیم و فرایند تهیه انرژی از منابع زیست توده و انواع روش های ساده طراحی و ساخت مخازن مربوطه به بررسی توان ها و اثراتی که استفاده از ان مناطق روستایی به دلیل برخورداری کمتر از منابع انرژی و نیز با توجه به قابلیت عمده منطقه می توانند بخشی از انرژی مورد نیاز خود را با صرف هزینه کمتر و سودآوری بیشتر از درون منطقه تامین نمایند.

انرژی های تجدید پذیر ، توسعه پایدار روستایی، بیوگاز