حسام الدین رمضانی - گروه علوم کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور،
محمد علی ابراهیمی - گروه علوم کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور،

از آن جائیکه مصرف مواد شیمیایی در سطح گسترده مزارع توسط کشاورزان علاوه بر کنترل عوامل بیماری زای زنده به عنوان یک روش مطلوب به حساب می آید، در صورت عدم توجه به استانداردهای جهانی در مصرف این گونه مواد آثار مخرب آنها قادربه افزایش آلودگی محیط زیست را به دنبال خواهد داشت. لذا یکی از روش های مورد توجه در این زمینه استاندارد سازی این گونه مواد جهت کنترل بیماری با حداقل اثرات سوء زیست محیطی است. از این جهت، این تحقیق به منظور بررسی مطلوب ترین قارچ کش شیمیایی به نام های: باوستین، بنلت، تیرام و کاپتان بر علیه عامل بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی لوبیا ) Sclerotinia sclerotiorum ( که به عنوان مخرب ترین بیماری در مناطق قابل کشت این گیاه است در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.این تحقیق در طرح کاملا تصادفی با ده تکرار و روش مسمومیت غذایی صورت گرفت. بر اساس داده های گزارش شده، قارچ کش باوستین با غلظت 200 پی پی ام به عنوان موثرترین قارچ کش با درصد بازدارندگی رشد طولی 3 / 82 معرفی گردید که از لحاظآماری حائز اختلاف معناداری نسبت سایر تیمارها داشت. کمترین تاثیر با غلظت ذکر شده مربوط به قارچ کش تیرام با درصد بازدارندگی 2 / 13 معرفی گردید. بررسی های آماری طبق داده های یادداشت شده در این تحقیق اختلاف معناداری بین قارچ کشتیرام و کاپتان مشاهده نگردید. وفق داده های گزارش شده چنین استنباط می گردد که قارچ کش باوستین به عنوان موثرترین ماده شیمیایی جهت کنترل بیماری اسکلروتینیایی لوبیا قابل معرفی است

ارزیابی اثر، شرائط آزمایشگاهی، قارچ کش های شیمیایی، عامل بیماری اسکلرو تینیایی لوبیا