کیومرث کلانتری - دانشیار حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مازندران
حمزه بیگی - دانشجوی دکتری حقوق جزا جرم شناسی، دانشگاه مازندران

ترک فعل در اصطلاح علم حقوق جزا، عبارت است از رفتار مجرمانه منفی، که به صورت خوداری از انجام و ظیفه ای استکه قانون برای افراد مشخص می کند. برای آنکه رفتار انسان جرم تلقی شود، وجود سه عنصر لازم است. عنصر قانونی،یعنی وصف مجرمانه باید به تعیین قانون باشد. سوالی که در اینجا مطرح می شود، این است که با وجود چه شرایطیمی توان ترک کننده عمل را دارای مسئولیت کیفری و مستحق مجازات دانست به نظر برخی از حقوق دانان صرفخودداری از انجام کار منجر به مسئولیت کیفری برای ترک کننده نمی شود و باید شرایطی هم زمان وجود داشته باشد تابتوان تارک را قابل مجازات دانست .به اعتقاد دانشمندان حقوق معاونت با ترک فعل در موارد نادری امکان پذیر است، هر چندکه به نظر می رسد که تمامیاشکال معاونت با انجام کار و فعل مثبت صورت می گیرد، بعنوان مثال فردی که از وقوع جرمی آگاه شده است با وجودتکلیف قانونی به مطلع نمودن مراجع صلاحیتدار به منظور کمک به مباشر جرم سکوت اختیار کند.بدین ترتیب روشن است که امکان تحقق ترک فعل، در بخش حقوق جزای عمومی، در بیشتر موارد، وجود دارد. هر چندزمینه بروز آن به فراوانی موارد فعل نیست.با توجه به تغییرات ایجاد شده در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 هدفما از انجام این تحقیق بررسی و تفسیر ارتکاب قتل ناشی از ترک فعل در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و مطابقتتآن با ترک فعل و مبانی آن در قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 می باشد .

ترک فعل، قتل عمد، رفتار قانونی، جرم