جواد ربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جنبه شناسی و فسیل شناسی دانشکده زمین شناسی دان
ابراهیم قاسم نژاد - دانشیار دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
عبدالحسین امینی - دانشیار دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران

سازند گورپی یکی از واحدهای سنگ چینه ای حوضه زاگرس به شمار می رود که به دلیل تشکیل آن در نواحی عمیق این حوضه، انجام مطالعات چینه نگاری سکانسی و تعیین واحدهای سکانسی آن با استفاده از داده های رسوب شناسی با مشکلات زیادی همراه است. از این رو استفاده از شواهد فسیلی در حوضه های عمیق رسوبی به تفکیک واحدهای سکانسی کمک شایانی می کند. تا کنون مطالعه چینه نگاری سکانسی به طور دقیق بر روی این سازند صورت نگرفته است به همین دلیل در طی این مطالعه، سعی شده است تا با بررسی شواهد فسیلی و تطابق آن با داده های رسوبی، واحدهای سکانسی موجود در این سازند، تفکیک گردد. برای این منظور پس از انجام مطالعات صحرایی، تعداد 75 مقطع نازک میکروسکوپی جهت انجام مطالعات پتروگرافی و رخساره های میکروسکوپی و 200 اسلاید پالینولوژیکی به روش استاندارد جهت انجام مطالعات پالینوفاسیس و تعیین نسبت عناصر اصلی مواد ارگانیکی تهیه و مطالعه گردید. نانوفسیل های آهکی سن آنتهای سانتونین تا انتهای دانین و فرامینیفرهای پلانکتونیک سن کامپانین زیرین تا دانین را برای این سازند بدست می دهند. چهار رخساره پالینولوژیکی و 3 رخساره ی میکروسکوپی مربوط به کمربندهای شماره 2و 3 فلوگل تعیین گردید. با تعیین فاکتورهای مختلف رسوب شناسی و فسیل شناسی از قبیل رخساره های میکروسکوپی (microfacies)، شاخص آواری(Clasticity Index) ، تعیین روند Proximal-Distal نسبت های عناصر اصلی مواد آلی و پالینوفاسیس مربوط به هر نمونه و با تلفیق داده های بدست آمده سه سکانس رسوبی رده 3 دارای مرزهای سکانسی نوع 2 (Type II) تعیین گردید.