سامان باقری - دانشیار دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه تبریز- نویسنده مسئول
علی حدیدی - دانشیار دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
نسرین بسطامی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زلزله، دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه تبریز

میراگرهای اصطکاکی یکی از پرکاربردترین ابزار جاذب انرژی برای کنترل ارتعاشات و کاهش پاسخ سازه در برابر بارهای دینامیکی هستند. مهمترین مشخصه در طراحی این میراگرها بار لغزش آنهاست که انتخاب مناسب آن تأثیر فراوانی بر رفتار لرزه ای سازه های مجهز به این نوع میراگرها دارد. در این مقاله روشی برای توزیع یکنواخت تقاضای شکل پذیری در ارتفاع ساختما نهای قاب خمشی مجهز به میراگر اصطکاکی ارائه می شود تا با استفاده از آن بار لغزش میراگرهای طبقات مختلف به دست آید. نتایج حاصل از روش پیشنهادی با روش معمول طیف طرح بار لغزش مقایسه می شود. با تعیین مشخصه بار لغزش میراگرهای طبقات مختلف بر اساس الگوریتم پیشنهادی در مدل های قاب خمشی فولادی 3، 5 و 10 طبقه مجهز به میراگر اصطکاکی، مشاهده شد که رفتار هیسترزیس میراگرها بهبود یافته و میراگرهای تمامی طبقات به طور مؤثری در اتلاف انرژی زلزله مشارکت می کنند. همچنین با یکنواخت شدن توزیع نیاز شکل پذیری در سازه، احتمال تشکیل طبقه نرم کاهش یافته و شاخص خرابی سازه به طور چشمگیری کاهش می یابد.

میراگر اصطکاکی، بار لغزش، شکل پذیری، زلزله، تحلیل غیر خطی