علی شکوهی - استادیار، گروه طراحی شهری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد زنجان، ایران
سارا اصفهانی زاده - کارشناس ارشد طراحی شهری، گروه طراحی شهری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد زنجان، ایران

از دیدگاه محیط زیست؛ فضای سبز شهری، تشکیل دهندهی بخش جاندار ساخت کالبدی شهر است. پس هرگاه ضرورت وجود فضای سبز شهری در شهرهایی که تمایل دارند فرهنگ و توسعه یافتگی را در خود پرورش داده و توسعه یافته شوند و از ظاهر و نما گذشته و به عمق برسند و بدرستی ادراک شوند، منطق طراحی چنین حکم می کند که میان بخش بی جان و جاندار ساخت کالبدی نوعی تعادل برقرار باشد. فضاهای سبز بر حسب مقیاس و شکل خود، به عنوان یکی ازعوامل مشخصه ی شهر عمل کرده و تشخص و هویت را تقویت می کنند به گونه ای که این فضاها و تشخص و هویت شهر را تقویت می کنند. یکی از شاخص های شناسایی هویت فرهنگی شهر، مؤلفه ی طبیعی است. مقاله حاضر در راستای استخراج و تدوین الگوهای طراحی پارکهای فرهنگی و هنری شهرها میباشد. در این مقاله با استخراج الگوهای طراحی پارکهای شهری و بررسی نمونه های موفق داخلی و خارجی و با توجه به نیازهای روانی، رفتاری، فرهنگی و هنری اهالی شهرها، عدم اشتیاق مردم برای حضور در این فضا ها و تنزل کیفیت زندگی جمعی را شناسایی نموده و الگوهای طراحی مناسب ارائه داده شدهاست. در این پژوهش روش پیمایشی برای شناخت و تحلیل محیطی و همچنین روش توصیفی تحلیلی برای تفسیر داده ها و محیط و در ادامه جدولی جهت ارائه ی الگوهای طراحی بکار گرفته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد مدلی که بر پایه ی الگوهای پارک های فرهنگی و هنری موجود در نمونه های موفق طراحی گردد استقبال مردم و میزان حضورپذیری افراد را به دنبال دارد.

فضاهای سبز شهری ، پارک ، فرهنگ ، هنر ، هویت ، الگوهای طراحی