اکبر گندمکار - هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان

تجزیه حرارتی بقایای گیاهی (پیرولیزیز) در محیط فاقد یا با اکسیژن محدود موجب تولید گازهای دی اکسید و موناکسید کربن، هیدروژن، متان، روغنهای فرار، بخراات تار و بخش جامد غنی از کربن بنام ذغال می گردد. بیوچار ماده ای با تخلخل بسیار زیاد و در برابر تجزیه میکروبی مقاوم بوده و اثرات آن طولانی مدت در خاک باقی میماند اینامر نشان دهنده اهمیت آن در پدیده تغییر اقلیم است. بیوچار از طریق جذب آلودگی های شیمیایی - کشاورزی (سموم و...) سبب پاکسازی خاک وآب نیز می گردد. در اثر کاربرد 88 تن در هکتار ذغال بیشترین افزایش عملکرد محصول ناشی از افزایش میزان آب در خاک بود.دمای خاک ، پوشش خاک، تبخیر و تعرق بر آب قابل دسترس خاک تأثیر می گذارند.

ذغال زیستی، ظرفیت نگهداری آب، مواد غذایی و دمای خاک