یادگار مومن پور - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
حسن صدیقی - دنشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
شهلا چویچیان - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از معضلهای عمده در کشورهای در حال توسعه، فراهم ساختن مواد غذایی کافی برای جمعیت در حال رشد از طریق منابع طبیعی منابع طبیعی محدود است به همین خاطر بخش کشاورزی برای تأمین غذا برای اکثریت مردم به استفاده هرچه بیشتر از نهاده های مصنوعی روی آورده است. همچنین با حداکثر بهره برداری از منابع محدود طبیعت، موجب تخریب محیط زیست شده است. اما امروزه مشخص شده است که استفاده بیش از حد و نادرست از این مواد مصنوعی اثرات مخربی بر روی طبیعت، سلامت انسان و سایر موجودات دارد. که در این میان فعالیت های کشاورزی و محیط زیست به طور مستقیمی با هم در ارتباط هستند. لذا استفاده کشاورزان از روشهای سازگار با محیط زیست می تواند در کاهش تأثیرات منفی موثر باشد. این به این معنی است که نیاز برای تغییر روشهای کشاورزی که سازگار با پایداری محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی وجود دارد. از این رو به این تحقیق با هدف کلی بررسی بهره گیری کشاورزان از شیوه های کشاورزای زیست محیطی و تأثیر آن بر پایداری محیط زیست صورت گرفته است. و پس از بررسی مفاهیم، نتایج و پیشنهادات لازم در پایان ارائه گردیده است.

امنیت غذایی، پایداری محیط زیست، تخریب محیط زیست، حفاظت از منابع طبیعی، روشهای سازگار با محیط زیست