سینا قصاع - دانشگاه تهران دانشکده مهندس معدن گروه فرآوری مواد معدنی
محمد نوع پرست - دانشگاه تهران دانشکده مهندس معدن گروه فرآوری مواد معدنی
سیدضیاءالدین شفائی - دانشگاه تهران دانشکده مهندس معدن گروه فرآوری مواد معدنی
هادی عبداللهی - دانشگاه تهران دانشکده مهندس معدن گروه فرآوری مواد معدنی

بیولیچینگ به عنوان یکی از روشهای دوستدار محیط زیست جهت استحصال فلزات، در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است مقاله حاضر به بررسی تأثیر آهن سه ظرفیتی در فرآیند بیولیچینگ اسفالریت می پردازد. به این منظور مقادیر مختلف آهن فریک به تستهای بیولیچینگ افزده شده و پارامترهای موثر بر فرآیند به صورت دقیق مانیتور شدند. بر اساس نتایج حاصل، افزودن آهن فریک می تواند موجب افزایش سرعت انحلال اسفالریت می شو. با این وجود افزایش مقدار آهن از 0/04 مول بر لیتر هیچ تأثیری در فرایند ندارد. این در حالی است که در صورتی که هیچ گونه آهن 3 ظرفیتی به محیط اضافه نشود مقدار بازیابی روی از 40 درصد تجاوز نخواهد کرد. براساس اطلاعات به دست آمده به نظر می رسد فرآیند بیولیچینگ در صورتی که هیچ آهنی به محیط اضافه نشود از مکانیسم مستقیم و در صورت افزودن آنها به محیط از مکانیسم غیر مستقیم پیروی می کند.

سولفید روی، انحلال بیولوژیکی، معدن انگوران، فریک