اردشیر کاوسی - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
مسعود مدبر - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز
نوشین عباسی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

در این تحقیق امکان استفاده از انرژی خورشیدی در مناطق مختلف ایران مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور حداکثر ، حداقل و متوسط تابش افقی سالانه در 63 ایستگاه محاسبه شد. سپس ، شاخص های صاف بودن هوا و نقشه های تابش افقی و نقشه های GIS تابش افقی (GHR) ماهانه و سالانه برای هر ماه از سال آماده شد. نتایج نشان می دهند که مناطق مرکزی و جنوبی در ایران به جز مناطق ساحلی در شمال، مقادیر بیشتری از تابش افقی را دریافت می کنند. در بین این مناطق استان های خراسان جنوبی و خوزستان مقادیر بیشتری از تابش خورشیدی را دریافت می کنند بنابراین استفاده از سیستم خورشیدی در این مناطق از نظر اقتصادی مناسب تر است.در ایستگاه های دلیجان، ماهشهر، شوشتر، آباده، و فداشک تابش افقی متوسط سالانه حدودW/ 500 وجود دارد. که پتانسیل آن-ها را برای عملیات فوتوولتاییک نشان می دهد. در مورد این مناطق باید بیشتر تحقیق شود

انرژی خورشیدی ، تابش افقی ، شاخص صاف بودن هوا ، GIS ، کشور ایران