وحید ملک شاهیان - دانشجوی کارشناسی ارشدگرایش سازه دانشگاه یزد
رضا مرشد - استادیار دانشکده فنی مهندسی گروه عمران دانشگاه یزد
حسینعلی رحیمی بندرآبادی - استادیار دانشکده فنی مهندسی گروه عمران دانشگاه یزد

دیوار برشی سازه ای است که در برابر بارهای جانبی مقاومت می نماید. موقعیت قرارگیری دیوار برشی و نیازهای معماری یا تأسیساتی، گاهی منظور نمودن بازشوهایی به صورت مرتب در ارتفاع دیوار برشی را الزامی و آن را به دو دیوار که توسط تیرهایی در طبقات به یکدیگر متصل می شوند، تبدیل می نماید. این دیوارهای برشی را دیوار برشی همبند و تیر رابط را تیر همبند می نامند، به بیان بهتر دو دیوار جداگانه تشکیل می شود که با یک تیر عمیق به یکدیگر متصل شده اند. تیر های همبند تاثیر گذارترین پارامتر در عملکرد دیوار های برشی همبند اند. از این رو عملکرد صحیح تیر های همبند، مهمترین گام در طراحی دیوار های برشی همبند می باشد. در این تحقیق ابتدا یک نمونه دیوار برشی دارای بازشو که توسط لو و چن در آزمایشگاه طراحی و بارگذاری شده در نرم افزار ABAQUS مدلسازی شده و نتایج آن جهت صحت مدلسازی با نمونه آزمایشی مقایسه شده است. در ادامه به بررسی رفتار دیوار تحت آرماتورهای ضربدری تیر همبند و همچنین مقایسه اثر افزایش پهنا تیر همبند با حذف آرماتور های ضربدری بر رفتار دیوار برشی همبند پرداخته شده است. بر این اساس مشاهده شده است، افزایش پهنای تیر های همبند تاثیر مطلوبی بر رفتار دیوار برشی دارد و سبب افزایش مقومت نهایی دیوار و شکل پذیری بهتر دیوار برشی شده است. بر اساس بررسی انجام شده، با افزایش 70 % پهنای تیر همبند، ضمن سهولت آرماتور گذاری تیر همبند با حذف آرماتور های قطری می توان به مقاومت و شکل پذیری مطلوب دست یافت

تیرهمبند ، دیواربرشی همبند ، ABAQUS ، پهنای تیرهمبند