سیدمهدی موسوی - کارشناسی ارشد مهندسی و عمران - سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
سیدمحمود حسینی - دانشیار پژوهشکده مهندسی سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناس و مهندسی زلزله
کارن خانلری - استادیار دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

با ورود نیروهای لرزه ای منتقل شده از زمین به ساختمان، بسته به سختی ساز، خاک منطقه و مواردی از این دست، مودهای ارتعاشی مختلفی بروز می نماید که منجر به ایجاد خسارات شدید می گردند. به منظور جلوگیری از این آسیب ها روش های گوناگونی توسط محققین ارائه شده و جداسازی پی به خانواده یکی از فراگیرتر این تکنیک ها در این زمینه با هدف جلوگیری از انتقال نیروی زلزله به ساز در بسیاری از پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته است . در طی سالیان اخیر جدا سازی های متنوع جهت حفاظت ساختمان ها معرفی شده اند از آن جمله می توان به جداسازی لغزشی، جدا ساز آونگی اشاره نمود . جداسازی آونگی که یکی از مؤثرترین روش های جداسازی لحظه ای است که انواعی مانند آونگ اصطکاک بین، جداسازی متکی به هسته مرکزی و جدا ساز آونگی آویزان تقسیم بندی می گردد. در این مقاله، جداسازی آونگی و انواع آن ارزیابی شده و عملکرد آن ها در برابر زلزله مورد مقایسه قرار گرفته است

جداسازی لرزه ای ، جداساز آونگی ، آونگ اصطکاکی ، آونگ آویزان