محمد نظری شربیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - محیط زیست ، دانشگاه صنعتی اصفهان
مسعود طاهریون - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه صنعتی اصفهان
آزاده احمدی - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه صنعتی اصفهان

در عصر حاضر با افزایش فعالیت های صنعتی و نادیده گرفته شدن مسائل زیست محیطی، اثرات تغییر اقلیم بیشتر نمایان شده و این پدیده را به عنوان یک معضل جهانی مطرح ساخته است. این امر موجب شده است که تحقیقات گسترده ای در خصوص پیش بینی اثرات این پدیده بر فرایندهای هیدرولوژیکی و منابع آب صورت پذیرد. با توجه به اینکه منابع آب در معرض خطرات ناشی از تغییرات اقلیمی قرار دارند، پیش بینی این تغییرات در سال های آینده و برنامه ریزی صحیح جهت مقابله با آن، می تواند راهگشای معضلاتی چون تبخیر زیاد، سیلاب های ناگهانی و خشک سالی باشد. به منظور انجام پیش بینی های اقلیمی و مطالعات تغییر اقلیم از مدل های گردش عمومی جو GCMs استفاده می شود. خارجی های این مدل ها، پارامترهای بزرگ مقیاس و فاقد دقت لازم جهت استفاده در مطالعات ناحیه ای می باشند. به این خاطر باید با استفاده از روش های ریز مقیاس سازی، نتایج این مدل ها را کاربردی نمود. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار SDSM و با تکیه بر روش نیز مقیاس سازی آماری رگرسیونی به بررسی وضعیت دمای حداکثر، دمای میانگین، دمای حداقل و بارش، در دو دوره 2040-2020 و 2060-2040 و در سه شهر مهاباد ، پیرانشهر و سردشت ماده در حوزه آبریز سد مهاباد، در استان آذربایجان غربی پرداخته شده است. مدل اقلیمی مورد استفاده CanESM2 تحت سناریو های rcp 2.6 ، rcp4.5 و rcp8.5 است. نتایج خروج از این مدل عموماً نشاندهنده افزایش دما و کاهش بارش در حوزه می باشد.

تغییر اقلیم ،ریز مقیاس سازی ، SDSM ، CanESM2 ، مهاباد ، آذربایجان غربی