زهرا خدایاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی
طاهره نصر - دکترای تخصصی شهرسازی ، استادیار گروه معماری ، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی

در بسیاری از فرهنگ ها، انسان و طبیعت مثابه یک کلیت اند و شناخت نحوه تعامل انسان با محیط طبیعی نیز بر همین اساس است. نتیجه این دو ارتباط، همواره زمینه ساز صناعت و خلق بسیاری از هنرها و نیز موجب شکل گیری الگوی باغ ایرانی (پردیس)، به ویژه باغ های متأثر از ارزش های اسلامی در منظر فرهنگی ایران شده است. باغ ایرانی انعکاسی از فرهنگ و تخیل انسان در پرداختن به طبیعت است که به عنوان عامل هویتی و نمایش عینی باورهای جامعه ایفای نقش می کند. توجه به باطن و معنای اشیا و اعمال می توانند به عنوان یکی از مهم ترین عوامل هویت دهنده فرد و اجتماع و شهر ایفای نقش نماید. باغ ایرانی راهی است به درونی طنین لایه های اندیشه و خیال، تعبیری از معنای زندگی، غایت انسان، ازلیت و ابدیت، بهشت و زندگی و جلوه های زمینی از عالم ملکوت به روایت ایرانیان است. شهر شیراز علاوه بر داشته های فرهنگی از باغ های متعددی برخوردار است و همگان را به باغ هایش می شناسند . شیراز شهر سبز، شهر باغ های تاریخی و رویایی، شهری که القاب و توصیفاتش با سبزی و خرمی گره خورده و یادگار دوران گذشته است ، یادگاری که به دست ما تنها به امانت سپرده شده و وظیفه ما در قبال این عامل هویت ساز، نگهداری و گسترش آن و سپس انتقالش به نسل های بعدی است. در مقاله حاضر برای بررسی و جمع آوری اطلاعات از روش مطالعات اسنادی و کتاب خانگی استفاده شده است. در این مقاله به بررسی مفهوم هویت و رابطه آن با باغ ایرانی پرداخته شده و از آن به عنوان عنصری هویت بخش در شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل حاکی از اینست که یکی از عناصر هویت ساز در شهر شیراز، باغ های همیشه سر سبزش می باشد.

باغ ایرانی ، عامل هویتی، شهر شیراز ، باغ های تاریخی ، عنصری هویت بخش