محمدرضا آشوری موثق - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
علی نحوی - استادیار گروه طراحی کاربردی و مکاترونیک، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
شهرام آزادی - عضو هیأت علمی گروه طراحی کاربردی و خودرو دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

خواب آلودگی یکی از عوامل مهم در تلفات ناشی از حوادث رانندگی است و حدود 30 تا 40 درصد ازحوادث رانندگی منجر به فوت در ایران را به خود اختصاص میدهد . در این مقاله انواع معیارهایسنجش فردی و عینی که در ساخت و پژوهش سیستم های تشخیص خواب آلودگی مورد استفاده قرارمی گیرند معرفی شده است. معایب و مزایای هر یک از این روش ها بر اساس دقت ، سهولت ارزیابی وکاربردشان در سیستم های تجاری و آزمایشگاهی بیان شده است. نتایج نشان می دهند که روش هایمبتنی بر سیگنال های علائم حیاتی از دقت بالایی برخوردار است اما به دلیل مزاحمتی که برای رانندهایجاد می کنند بیشتر برای صحه گذاری سایر روش ها در تست های آزمایشگاهی سودمند هستند . باتوجه به وجود سنسورهای مختلف در خودروهای پیشرفته امروزی ، گستره وسیعی از داده هایعملکردی راننده در اختیار می باشد. از اینرو، استفاده ترکیبی از روش های مبتنی بر عملکرد راننده باسایر روشها مانند پردازش تصویر روشی کارآمد و اقتصادی در سیستم های تشخیص خواب آلودگیاست. در این مقاله همچنین ضرورت استفاده از شبیه ساز رانندگی در تست های خواب آلودگی تشریحشده است. شبیه ساز رانندگی ابزاری سودمند برای تستهای ارزیابی عملکرد راننده است که با ایجادمحیطی ایمن و کنترل شده امکان دسترسی ساده به کلیه متغیرهای محیطی، جاده، خودرویی و رانندهرا فراهم می کند.

تشخیص خواب آلودگی، شبیه ساز رانندگی، سیستم های کمک به راننده، ADAS