محمد هادیان پور - مدرس دانشگاه تربیت مدرس تهران
محمد پری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد بروجرد
حامد محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد خرم آباد

انفجار جمعیت و استفاده بیرویه از امکانات طبیعی اثرات جبران ناپذیری بر محیط زندگی ما تحمیل کرده است که میراث ان برای ایندهگان چیزی جز تخریب محیط و نابودی طبیعت نیست. حل این مشکل نیاز به تلاش و همکاری همه ی انسان ها دارد تا بتوان پایداری را دوباره به محیط طبیعی بازگردانند. امروزه رسیدن به نوعی از یک پایداری جامع، از ارکان بسیار مهم در برنامه ریزی های جهانی به منظور ایجاد پایداری در همه جنبه های مختلف زندگی است. در معماری نیز، یکی از جدیدترین سازه های همسو با طراحی پایدار، سازههای غشایی هستند. این سازهها دارای خصوصیاتی می باشند که میتوان ان ها را در زمره سازه ه های مانا (سبز) و پایدار دسته بندی نمود. روش جمع اوری اطلاعات در این مقاله به صورت میدانی و اسنادی است. سایر اطلاعات مورد نیاز هم در قالب تکنیک هایی مانند بررسی داده ها، مراجعه به ارشیوها، مطالعات کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی، صورت گرفته است. همچنین محقق از نظرات و دیدگاه های متخصصین نیز، در رابطه با موضوع بهره لازم را برده است. این مقاله از لحاظ ماهیت نیز تحلیلی-توصیفی به حساب می اید و سعی بر این بوده است که ضمن معرفی سازه های غشایی، با همراه کردن انها با استانداردهای زیست محیطی، گامی در جهت نزدیک کردن و رساندن انها به یک معماری پایدار برداشته شود. و در اخر نوع و خواص سازه های غشایی با هم مقایسه شده و پیشنهادهایی جهت طراحی بهتر این سازه ها ارائه گردیده است تا شاهد تناسب بیشتر انها با یک معماری پایدارتر در اینده باشیم.

سازه های غشایی، سازه های چادری، معماری پایدار، سازه های مانا