عباس اکبرپورنیک قلب - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
حسین کاظم - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
بهنام نیلچی بر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

بهسازی ساختمان های موجود در برابر زلزله، با روش هایی متفاوت با روش های مقاوم سازی سنتی،صورت می گیرد. در روش های بهسازی مدرن، استفاده از سیستم های شکل پذیر با میراگر های انرژی، رشد شایانی داشته است. این سیستم ها سبب می شوند عملیات اجرایی بهسازی از نظر حجم و زمان به حد اقل برسد و علاوه بر کاهش هزینه های اجرایی، لطمه کمتری به روند بهره برداری از ساختمان وارد شود. در این تحقیق ساختمانی 5 طبقه، واقع در شهری با شدت لرزه خیزی زیاد مورد مطالعه واقع شده است. در مطالعات اسیب پذیری این ساختمان مشخص شد که سیستم سازه ای، دارای ضعف های شدیدی در مقدار تنش های موجود نسبت به تنش های مجاز المان ها، بوده و دریف طبقات، بیشتر از حد مجاز است. در بهسازی سازه از سیستم مقاوم لرزه ای دیوار برشی فولادی (SSW) برای سیستم مقاوم جانبی ساختمان در یک راستا استفاده شده است که در زمینه های مختلف مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. این سیستم با ورق نازک، در مقابل نیروهای جانبی وارد بر سازه با استفاده از رفتار پس کمانشی خود به خوبی مقاومت نموده،به گونه ای که ابیدا کمانش حدی الاستیک در ورق اتفاق افتاده و سپس میدان کشش قطری در ان تشکیل شده و در نهایت با تسلیم ورق فولادی در بارهای دوره ای، انرژی قابل توجهی را جذب می نماید. مطالعات بهسازی طبق ائین نامه های بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود، نشریه 360 برنامه و بودجه، انجام شده است. تحلیل سازه به روش تاریخچه زمانی غیر خطی با استفاده از هفت شتاب نگاشت که مربوط به حوضه نزدیک گسل می باشد با استفاده از نرم افزارPERFORM 3D صورت پذیرفته است. در پایان مقایسه شتاب و تغییر مکان جانبی نسبی طبقات، قبل و بعد از مقاوم سازی ارائه گردیده است.

مقاوم سازی، دیوار برشی فولادی، حوزه نزدیک گسل،تحلیل دینامیکی غیر خطی