محمد تقی رضویان - استاد برنامه ریزی شهری دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)
خدیجه آزاد رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)

امروزه شهرهای ما با عرصه هایی روبرو هستند که از چرخه توسعه خارج و مورد بی مهری واقع شده اند این عرصه ها که روزی خود بستر اصلی کالبدی اجتماعی و اقتصادی را تشکیل می دادند امروزه دغدغه برنامه ریزان صاحب نظران و مدیران شهری می باشند که از آنها به عنوان بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری نام برده می شوند این گونه بافت ها با معضلات فراوانی دست و پنجه نرم می کنند از جمله می توان به ریزدانگی قطعات مصالح کم دوام معابر تنگ و باریک کمبود زیر ساخت های شهری تراکم جمعیتی بالا افزایش ناهنجاری های اجتماعی فقدان خدمات عمومی محله ای نامناسب بودن سیما و منظر خروج ساکنین و جایگزین شدن آنها با اقشار کم درآمد و ... اشاره نمود فقدان سیاست ها و برنامه های اجرایی متناسب با شرایط حاکم بر شهرها به ویژه محدوده بافت های فرسوده بی توجهی مدیران شهری به این امر مهم به دلایل مختلف و نوع رویکرد مدیریت عمران شهری موجب گردیده که این گونه بافت ها به دست فراموشی سپرده شوند شهر نسیم شهر بر اساس معیارها و مولفه های فرسودگی دارای 260 هکتار بافت فرسوده و جمعیتی بالغ بر 80000 را در خود جای داده است هدف از این مقاله بررسی رویکرد مدیریت عمران شهری در مواجهه با بافت فرسوده شهر نسیم شهر می باشد روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و تحلیل داده ها در سیستم اطلاعات جغرافیایی Gis صورت گرفته است

بافت فرسوده شهری،مشارکت،مدیریت یکپارچه شهری