سودابه هاشم زهی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
غلامرضا میری - استاد راهنما،استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان،گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
معصومه حافظ زاده - استاد مشاور،استادیار دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان،گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری

یکی از مهمترین عوامل ناامنی و جرم خیزی در شهرها را میتوان بافتهای فرسوده برشمرد که به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق،زمینه لازم برای آسیب های اجتماعی را فراهم آورده و باعث ناامنی و بوجود آمدن احساس ناامنی در شهرها میشوند.بافتهای فرسوده از جمله مناطق شهری می باشند که آهنگ تحولات کالبدی و رونق اقتصادی-اجتماعی آنها با سایر نقاط شهری مطابقت نداشته و با چهره ای متفاوت نسبت به سطح شهر،باعث بوجود آمدن مشکلات امنیتی عدیده ای میشوند.با توجه به این مهم که توسعه شهری پس از ایجاد امنیت بوقوع می پیوندد و فضاهای شهری به عنوان بستر زندگی و فعالیت شهروندان باید بتوانند با توجه به تفاوتها و شباهتهای میان افراد و گروههای سنی و جنسی و طبقات اجتماعی،محیطی امن،سالم و پایدار وجذاب برای همه فراهم کند. در پی چنین ضرورتی نوشتار حاضر بر آن است میزان احساس امنیت شهروندان بافتهای فرسوده و عوامل موثر بر آن در توسعه شهری را مورد بررسی و شناسایی قرار دهد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و گرداوری داده ها بر پایه پرسشنامه هایی می باشد که در میان ساکنین بافتهای فرسوده شهر سراوان توزیع شده است.جامعه آماری آن شامل 381 نفر در بافت فرسوده بوده که به شیوه تصادفی ساده برای مطالعه انتخاب شده اند. به منظور تحلیل آمار گرداوری شده از نرم افزار SPSS20 و از روشهای آماری آزمون Tتک گروهی T دو نمونه مستقل،آنالیز واریانس ANOVA همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که احساس امنیت شهروندان در میانگین پاسخ ها کمتر از مقدار متوسط یعنی عدد 3 می باشد و درنتیجه از نظر آمار توصیفی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد وعوامل موثر بر آن سن،جنس،وضعیت تاهل،تحصیلات،شغل و وضعیت اقتصادی می باشد. هم چنین احساس امنیت اجتماعی شهروندان در میزان توسعه شهری، نقش موثری ایفا می کند.و بین تمام متغیرهای جمعیت شناختی مورد بررسی در این تحقیق و متغیر احساس امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد.

احساس امنیت،ناامنی،توسعه شهری،بافت فرسوده،شهر سراوان