بهرخ حسینی هاشمی - دانشیار، گروه سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران
علی کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، زلزله، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله ، تهران، ایران

در این مقاله به ارزیابی مقادیر ارائه شده برای ضریب J در نشریه 360 با توجه به سطح عملکرد ساختمان های فولادی با سیستمقاب ساده به همراه مهاربندی همگرای شورون، پرداخته شده است. برای رسیدن به این هدف چهار مدل سازه با اهمیت خیلی زیاد باتعداد طبقات 4، 8، 12 و 16 طبقه با ویرایش چهارم استاندارد 2800 ایران و مباحث دهم و ششم مقررات ملی ساختمان ویرایش سال 92 و برای منطقه ای با لرزه خیزی زیاد و خاک نوع سه، طراحی شدند.براساس نشریه 360 و با انجام تحلیل استاتیکی خطی برای دوهدف بهسازی مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت ضرورت بهسازی شدند.در هدف بهسازی اول سازه ها بایستی تحت سطح خطر 1قابلیت استفاده بی وقفه خود را حفظ کرده و در هدف بهسازی دوم تحت سطح خطر 2 ایمنی جانی ساکنین را تامین کند. بین اینساختمانها، ساختمانهای بهسازی شده توسط تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده (IDA) تحلیل شده و نهایتا توسط منحنی هایشکنندگی سطح عملکرد مدلهای سازه مورد ارزیابی قرار می گیرد. برای انجام تحلیل IDA از 22 زوج رکورد مقیاس شده با طیفحداکثر زلزله در نظر گرفته شده (MCE) ، استفاده شده است. تمام سازه های طراحی شده، هدف بهسازی اول را برآورده نمی کنندو نیاز به بهسازی دارند پس از بررسی سازه های بهسازی شده مشخص شد که مقادیر J پیشنهادی برای سطح عملکرد قابلیتاستفاده بی وقفه سازه های بهسازی شده مناسب می باشد و تمام سازه های طراحی شده هدف بهسازی دوم را برآورده می کنند.

ضریب J ،اعضای نیرو کنترل،تحلیل استاتیکی خطی، تحلیل IDA ، منحنی شکنندگی