کمال جعفری - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
زهره داود پور - دکتری شهرسازی

عدالت بنیادی ترین اصل برای هرگونه رشد توسعه و تعالی از جمله توسعه انسانی است عدالن نوعی سلوک مسای با افراد است و اجتماعی برگرفته از آن یعنی اینکه با ساکنین در هر مکانی باید به صورت برابر رفتار شود و هیچ فرد یا جایی بر افراد و جاهای دیگری برتری نداشته باشد اما در هر دهه های اخیر الگوهای غالب توسعه شهری رشد شتاب زده شهرنشینی توزیع نا متوازن فضا و جمعیت تمرکزگرایی و برون زایی منجر به بی عدالتی و عدم تعادل در شهرها شده است بدین سبب امروز عدالت در ابعاد مختلف اجتماعی اقتصادی محیطی فضایی و ... به عنوان هدفی لازم و کافی و یکی از مهم ترین اهداف غایی در برنامه ریزی و طراحی شهری مورد توجه قرار گرفته است هدف اصلی پژوهش حاضر سنجش کیفیت عدالت اجتماعی در محدوده محلات ایران و دروازه شمیران تهران است.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و پیمایشی بوده از منابع کتابخانه ای اسنادی استفاده شده است در این راستا به جهت دستیابی به اهداف تحقیق و اثبات فرضیه تاثیر میزان بافت فرسوده بر کیفیت عدالت اجتماعی پس از تعیین شاخص های تحقیق و محاسبه سرانه آن ها به روش های درخور از SPSS استفاده شده است نتایج این پژوهش که با نظر به مفاهیم عدالت اجتماعی و معیارهای متعدد مورد نیاز برای بررسی از تکنیک چند معیاره Topsis به دست امده بیانگر تاثیر بافت فرسوده در کییفیت عدالت اجتماعی و فاصله نمونه های موردی علی رغم شباهت در شرایط جاری می باشد

عدالت،سنجش،بافت فرسوده