هادی نوبری - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
حمید اراضی - دانشیار، گروه فیسیولوشی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
جواد مهربانی - استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان
جلیل جوان - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گیلان

حضور فعال و هماهنگ داوران در تمامی لحظات رقابت فوتبال،به منظور مشاهده، تشخیص مناسب و اعمال مقررات نیازمند داشتن آمادگی جسمانی بالا می باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر توصیف نیم رخ پیکر سنجی و فیزیولوژیکی و بررسی ارتباط آنها با نتایج آزمون های آمادگی جسمانی ویژه داوران لیگ برتر فوتبال بود.آزمودنی های مطالعه حاضر شامل 70 داور مرد لیگ برتر فوتبال ایران بودند. آزمون های بی هوازی، هوازی، ترکیب بدنی بر پیکر سنجی با استفاده از روش های استاندارد در آکادمی ملی فوتبال ایران اندازه گیری شدند.در بخش تجزیه و تحلیل داده ها، برای تعیین رابطه بین متغیرهای پژوهش و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. داوران لیگ برتر ایران دارای میانگین سن 4/45 ±36/37 سال، قد 6/05 ±179/59 سانتی متر، توده بدنی 6/2 ±75/53 کیلوگرم، در صد چربی 3/97 ±15/11 درصد، VO2MAX برابر با 2/82 ± 54/57 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، اوج و میانگین توان بی هوازی به ترتیب 40/98 ± 532/66 . و 37/72 ± 518/50 وات بودند. همچنین بین شاخص های پیکر سنجی،قد ایستاده،وزن،طول اندام تحتانی،قطر مچ دست،ارنج و زانو با توان بی هوازی و بین قد ایستاده و قطر مچ پا با توان هوازی رابطه معنی داری مشاهده شد. (فرمول در متن اصلی مقاله). بنابراین، به نظر می رسد داوران لیگ برتر ایران از قد بلند، BMI پایین، VO2MAX و توان بی هوازی بالایی برخوردارند که این شاخص ها می توانند اهمیت قابل توجهی در شناسایی استعدادهای داوری و تعیین ملاک های ورودی برای گزینش داوران زبده فوتبال داشته باشند.

نیمرخ،داوران لیگ برتر،فوتبال،شاخص های فیزیولوژیک،ترکیب بدن،پیکر سنجی