سمانه صادق زاده - دانشگاه صنعتی شاهرود
ثمانه توکلی امینیان - شرکت آب و فاضلاب مشهد
بهرام حدادسرایی - شرکت آب و فاضلاب مشهد
اسماعیل لکزیان - دانشگاه حکیم سبزواری

در بسیاری کشورها دانش کافی در خصوص مدیریت بحران آب آشامیدنی و سیستم های آبرسانی وجود ندارد .حفاظت از سیستم های آب جهت حفظ سلامت عمومی و تشخیص آلودگی در این سیستم یک عامل بسیار مهم دردستیابی به امنیت آب می باشد. اگر اقدامات پیشگیرانه در حملات بیولوژیکی به سیستم آب شکست خورده و تهاجم به آن اتفاق افتد، تشخیص آلودگی به منظور توسعه یک پاسخ سریع و ارایه برنامه توانبخشی موثر در این خصوص امری حیاتی به نظر می رسد. تشخیص بلادرنگ، اساس یک پاسخ سریع بوده که میزان آب آلوده شده انتقالی به مصرف کنندگان را به حداقل رسانده و به این ترتیب اثرات سو این تهدید را کاهش می دهد. تشخیص صحیح مستلزم نظارت بر کیفیت اجزای آب و آلودگی ها و همچنین فرآیند سیستماتیک به منظور ارزیابی کیفیت آب می باشد تا تعیین نماید که آیا نا هنجاری درسیستم اتفاق افتاده است یا خیر. این مقاله به تشخیص آلاینده ها با استفاده از روش ها و ابزارهای مختلف، معرفی فناوری های تشخیص جدید و سیستم های اعلام آلودگی شامل مانیتورینگ آلودگی آنلاین، تکنولوژی سنسور آنلاین و سخت افزار و نرم افزار شبکه سنسورها پرداخته و به این ترتیب با فراهم نمودن پاسخ سریع، تاثیرات آلودگی در سیستم آب را به حداقل می رساند

آلاینده، روش تشخیص، بیوتروریسم، سیستم اعلام آلودگی، مدیریت بحران، پدافند زیستی