میثم کیانی زاده - دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش سیاستگذاری عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
زهرا ذاکری قزاآنی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش تشکیلات و روشها، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

بروز بحران در سازمان های فعال اجتماعی پدیده ای حتمی است که به مقتضای زمان ظاهر می شود و هر از گاه باشکلی جدید سازمان را از وجود خود متأثر می سازد. مفهوم بحران می تواند به معنای انحراف از وضعیت تعادل عمومی، رابطهسازمان با محیط یا تعریفی از خصوصیت محیطی می باشد که سازمان مجبور است به صورت مستمر از آن آگاهی داشته باشد. اما آنچه از پیدایش بحران مهمتر است، رهبری و مدیریتی منطقی برای تبدیل آن به فرصت است. بدون تردید یکی از مهمترین ارکان هر سازمان، رهبری آن است. رهبری اثربخش در یک سازمان میتواند باعث پیشگیری از بحرانها و رسیدن به موفقیتیکمنظیر درکسب و کار شود در عوض فقدان رهبری در هر سازمانی به همان اندازه تاثیرگذار است. سازمان بدون رهبر، توانایی تصمیمگیری مناسب و بهنگام ندارد و در اغلب موارد در صورت تصمیمگیریها دچار خطا میشود. هدف این مقاله ارائه ی راهکارهایی برای رهبری سازمان در شرایط بحرانی و کنترل و مدیریت بحران است. ابتدا به تعریف بحران ومفهوم بحران سازمانی پرداخته ایم و انواع آن را معرفی کرده ایم. سپس فرآیند برنامه ریزی، مدیریت و کنترل بحران از دیدگاه محققان مختلف را مورد بررسی قرار میدهیم و در پایان راهکارهای پیشنهادی مدیریت بحران برای رهبران و مدیران سازمان ارائه میدهیم.

بحران، بحران سازمانی، انواع بحران، مدیریت بحران، برنامه ریزی بحران