محمدجواد ایروانی - دکتری مدیریک سیاسک گذاری دانشگاه تهران
رضا تهرانی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران دکتری مدیریک مالی دانشگاه تهران
مهدی نجفی - دکتری مدیریک مالی دانشگاه تهران
علی احمدی - کارشنا ارشد مدیریک مالی پردیس بین المل کیش دانشگاه تهران

این تحقیق به مطالعه تاثیر متنوع سازی پرتفوی تسهیلات اعطایی بانکها بر بازدهی و نوسانات درآمدی یا ریسک بانکهای تجاری خصوصی ودولتی ایران در فاصله سال های 1831 تا 1831 با استفاده از اطلاعات مربوط به تسهیلات اعطایی به شش بخش اقتصادی کشور می پردازدبرای اندازه گیری درجه تنوع و تمرکز تسهیلات اعطایی، از شاخص هرفیندال هیرشمن استفاده شده که بطور استاندارد در تمامی مطالعات مربوط به متنوع سازی مورد استفاده قرار می گیرد نتایج حاصله از تخمین مدل اقتصاد سنجی دادههای ترکیبی حاکی از آن است که ایجاد تنوع در بخشهای اقتصادی دریافک کننده تسهیلات بانکی سبب کاهش بازدهی دارائی آنها میگردد لذا بانکها با تمرکز بر اعطای تسهیلات به تعداد کمتری از بخشهای اقتصادی میتوانند بازدهی خود را افزایش دهند بانکها همچنین می توانید با افزایش سایز از طریق افزایشدارایی به سطح بازدهی بالاتری دسک یابند نتایج حاصله همچنین نشان میدهد که بانکهای خصوصی در مجموع از بازدهی بالاتری نسبت به بانکهای دولتی برخوردارند با بکارگیری روش اقتصاد سنجی دادههای مقطعی، هیچ گونه رابطه معنی دار آماری میان متنوع سازی پرتفیوی وام بانکها و ریسک آنها، چه در جهت افزایش و چه کاهش آن، مشاهده نشد

متنوع سازی، پرتفوی تسهیلات بانکی، بازدهی ، ریسک، اقتصادسنجی