عذرا زبردست - استادیار دانشگاه گیلان
مهدیه شفیعی تبار - ستادیاردانشگاه اراک

از ویژگیهای مهم زندگی امروز و بویژه دوران تحصیل در دانشگاه، تحولات سریع و غیرقابل پیش بینی در بسیاری ازحوزه های عملکردی است. تجربه شخصی افراد از زمان، یکی از این حوزه های عملکردی است. تجربه افراد ازروانشناسی زمان اخیراً مورد توجه قرارگرفته و بسیاری از ویژگیهای آن هنوز ناشناخته است. تحقیق حاضر با هدفبررسی ارتیاط بین چشم انداز زمانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان عادی و استعدادهای درخشان انجام شدهاست. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل واریانس و جامعه آماری شامل همه دانشجویان شهررشت در سال تحصیلی 94-93 بودند که 427 نفر (224 مرد و 203 زن؛ 89 نفر استعداد درخشان، 338 نفر عادی) با روشنمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارسنجش پرسشنامه چشم انداز زمانی زیمباردو (زیمباردو و بوید، 2011) ومعدل تحصیلی بود. نتایج پژوهش نشان داد بعد زمانی آینده و گذشته مثبت با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داردبه ترتیب، (r=0/43, r=0/57) ؛ گذشته منفی و حال لذتگرا با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد (به ترتیب،(r=-0/62, r=-0/38)؛ بین دانشجویان استعداد درخشان و عادی در ابعاد زمانی گذشته مثبت و آینده تفاوت وجود دارد امااین تفاوت معنادار نیست؛ بین دانشجویان دختر و پسر در بعد زمانی حال لذت گرا تفاوت معنادار وجود دارد (P=0/003؛ (425 و 1) F). براساس نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت نوع تجربه روانشناسی افراد از ابعاد زمان با موفقیت ایشان رابطه دارد.

چشم انداز زمانی، پیشرفت تحصیلی، دانشجو، استعداد درخشان