حامد حسن زاده - کارشناس ارشد مهندسی عمران، پردیس دانشگاهی دانشگاه گیلان
کاظم بدو - استاد گروه مهندسی عمران، دانشگاه ارومیه

در صورت آلوده شدن سفره های آب زیرزمینی و با توجه به حرکت کند آب در خاک، مدت زمان زیادی لازم خواهد بود تا سفره آلوده شده به حالت قبلی بازگردد. امکان حفاظت کامل از یک سفره آب زیرزمینی با توجه به وسعت بسیار زیاد سفره ها وجود ندارد، اما تعیین یک منطقه حفاظتی در اطراف چاه با توجه به جهت جریان آب زیرزمینی و شرایط هیدروژئولوژیک سفره، نه به لحاظ علمی دشوار می باشد و نه به لحاظ عملی و اقتصادی غیر ممکن و نامعقول. این منطقه تعیین شده همان حریم بهداشتی چاه می باشد که اگر آلودگی سفره خارج از آن محدوده اتفاق بیافتد هیچگونه تهدیدی برای آب استحصال شده از چاه محسوب نمی گردد. در این تحقیق به تعیین تأثیر پوکی سفره بر روی حریم بهداشتی چاه های آب شرب، برای یک آلاینده ویروسی در شرایط ژئوتکنیکی و هیدروژئولوژیکی حاکم بر دشت ارومیه و تعیین غلظت حداکثری آلودگی در آب چاه، که ممکن است از یک لوله فاضلاب با یک سپتیک تانک نشت دار به آب زیرزمینی راه پیدا کند، با استفاده از نرم افزار VIRALT پرداخته شده است. برای تعیین تأثیر پوکی (n) سفره به حریم، محاسبات حریم 2 ساله چاه شماره 14 با سه مقدار پوکی متفاوت 0/15 و 0/25 و 0/30 انجام پذیرفت. با توجه به نتایج بدست آمده هرچقدر خاک متراکم باشد (n کوچکتر)، مساحت حریم بزرگتر و پیک آلودگی سریعتر و با مقدار بیشتری اتفاق می افتد.

پوکی سفره، ویروس، چاه آب شرب، حریم بهداشتی، دشت ارومیه