مه گل مرتهب - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
زهرا مارنی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
محمود گلابچی - استاد دانشکده ی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

از بدو خلقت بشر، سرپناه از جمله نیازهای اولیه او بوده است. سرپناه از همان ابتدا با اصول ایستایی و سازه پیوند نزدیکی داشته است و در گذر زمان با هنر در آمیخته و حرفه معماری شکل گرفته استو به خلق آثار بدیع منجر شده است. انچه از مطالعه این آثار درمعماری ایران و جهان در دوران مختلف بر می آید نشانگر همسازی معماری و سازه در مکان ها و زمان های مختلف است. امروزه با پیشرفت فن آوری و تکنولوژی، سازه از بخش های مهم آثار معماری گردیده است. در این مقاله به بررسی جایگاه سازه در طراحی معماری درجهان در دوران مختلف تاریخی و بعد از آن در ایران پرداخته میشود و اهمیت هسازی معماری و سازه را متذکر میشود. یکی از مهمترین نکات، آموزش صحیح اصول سازه ای به دانشجویان معماری در دانشکده و همگام با یادگیری معماری است. با تحقیق در مورد چگونگی روند اموزش سازه در دانشکده های معماری جهان که شامل شیوه های ابتدایی تا استفاده از فضاهای مجازی و دیجیتال می شود نحوه آموزش سازه در دانشکده های ایران معرفی و به ارائه پیشناداتی در خصوص نحوه برخورد با سازه به عنوان بخش تفکیک ناپذیر طراحی معماری در ارتقا آن در روند طراحی پرداخته می شود. نوشتار حاضر روشی مناسب و سازگار با مختصات دانشکده های معماری ایران در زمینه ایجادبسترهای کسب تجربه در آموزش سازه ارائه داده میشود.