فاطمه ملکی - کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
حمید صادقیان - استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
احمدرضا بهرامی - استاد، گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد ، پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سید نوید گفتاری - کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان جهان است. تا کنون روشهای مختلفی شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، ایمنی درمانی و درمان هدفمند ( داروهایی که به طور خاص مانع رشد سلول سرطانی میشوند ) برای درمان این بیماری استفاده شده است. هدف از این طرح بررسی اثر سمیت سلولی و ضد سرطانی یک مشتق کومارینی به نام 8-ژرانیل اکسی 3-کربوکسی کومارین بر سلولهای سرطانی پروستات PC3 و سلولهای طبیعی فیبروبلاست انسانی HDF در شرایط in vitro بود. اثرات سمیت سلولی برای غلظتهای مختلف ترکیب کومارینی سنتز شده در بازههای زمانی 24 ، 48 و 72 ساعت با روش اسپکتروفتومتری توسط ماده alamar blue انجام پذیرفت و غلظتی از ترکیب که باعث مرگ نیمی از سلولها میشود IC50 محاسبه گردید. ارزیابی تیمار سلولهای PC3 با ماده 8-ژرانیل اکسی 3-کربوکسی کومارین در بازههای زمانی 24 ، 48 و 72 به ترتیب مقادیر IC50 ؛ 53/82 ، 35/37 و μg/ml 24 و همچنین تیمار سلولهای طبیعی HDF توسط این ماده در این بازههای زمانی به ترتیب مقادیر IC50 114/2 ، 86/87 و μg/ml 75/01 را نشان دادند و بیشترین میزان مرگ و میر سلولی 72 ساعت پس از تیمار در سلول های PC3 در غلظت μg/ml 24 گزارش شد. در نهایت بر روی مقادیر IC50 بدست آمده تجزیه و تحلیل آماری انجام شد و مقدار P-value برای هر سه بازه زمانی محاسبه گردید، که همگی در سطح 0/05>p معنی دار بودند. کوچک بودن معنی دار مقادیر IC50 بر روی سلولهای PC3 در مقایسه با سلولهای HFF3 نشان میدهد که مادهی 8-ژرانیل اکسی 3- کربوکسی کومارین میتواند بر سلولهای سرطان پروستات اثرات ضدسرطانی داشته باشد.

سرطان پروستات، 8-ژرانیل اکسی 3-کربوکسی کومارین، ترکیبات کومارینی، ردههای سلولی PC3 و HDF