محمدمهدی فراحی - استادیار گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد
غلامرضا ملک زاده - استادیار گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد
اعظم نجات محمد - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش آموزش و بهسازی منابع انسانی موسسه غیرانتفاعی سناباد

هوشمندسازی مدارس یک اقدام مدبرانه در راستای سند چشم انداز نظام، تحول بنیادین آموزش و پرورش و سند توسعه فاوای آموزش و پرورش وضرورتی انکار ناپذیر با نگاه علمی و فناورانه به وضعیت کنونی نظام آموزشی و پرورشی کشور است. از آنجاییکه هوشمندسازی مدارس به عنوانیک برنامه کلان و راهبردی تدوین شده است و منابع زیر بنایی به آن اختصاص داده شده است، اما با وجود اهمیت هوشمندسازی و تجهیز مدارس، بهصورت مناسب مورد پذیرش قرار نگرفته و کاربرد آن از جنبه های شخصی، سازمانی، فناوری و ... با مسائل و مشکلاتی مواجه شده است، بنابراین نیاز بهانجام پژوهش هایی در زمینه شناسایی عوامل موثر پذیرش هوشمندسازی مدارس احساس شده است.این پژوهش به وسیله مرور مطالعات پیشین، عوامل موثر بر پذیرش هوشمندسازی را شناسایی کرده و آنها را دسته بندی می نماید. نهایتا مشخص گردیداین عوامل، در سه دسته عوامل فناوری، عوامل شخصی و عوامل سازمانی قرار میگیرند و لازم است قبل از پیاده سازی هوشمندسازی مدارس به این عواملتوجه شود تا با مقاومت معلمان به هنگام اجرا مواجه نشود

هوشمندسازی مدارس- عوامل موثر بر پذیرش هوشمندسازی – مدل دیویس