منصوره غلامی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
مریم شاپوری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحدسوادکوه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

دریاچه زریوار یکی ازمنحصربفردترین دریاچه های آب شیرین درجهان به شمار میرود دریاچه ای با اکوسیستم ظریف و پیچیده ای که درنوع خود بی نظیر می باشد این دریاچه در2کیلومتری شمال غربی شهر مریوان و درارتفاع 1285 متر ازسطح دریا واقع گردیده است درتحقیق حاضر الودگی میکروبی دریاچه درفصول تابستان و زمستان در5 ایستگاه مورد بررسی قرارگرفت باتوجه به نتایج بدست آمده باکتریهای باسیلوس کواگولانس B. coagulans) ، B. pasteuri پروتئوس ولگاریس بوده این باکتریها جز خانواده انتروباکتریاسه باسیلوس اسفریکوس B. sphaericusشناسایی شد حضور باکتریهای پاتوژن دراعماق مختلف و درفصول مختلف دلیل برالودگی شدید آب این دریاچه بافاضلاب خانگی صنعتی وکشاورزی است که بطور متناوب وارد آب شده و حضور این باکتریها ازنقطه نظر الودگی انسان و انتقال ژن مقاومت به انتی بیوتیک به انسان ازطریق ابزیان حائز اهمیت است ازطرفی خاک ایستگاه های مختلف درفصول مختلف و دراعماق مختلف حاوی جنسهای مختلف ازخانواده باسیلاسه است این باکتریها به دلیل تولید اسپور قادر به تحمل شرایط سخت محیطی مثل دمای پایین آب کمبود موادغذایی درعمق آب و الاینده های محیطی هستند این باکرتیها درخاک به مقدارزیاد وجوددارند که ازطریق آبهای ورودی وارد دریاچه شده و دررسوبات ساکن میشوند درطول 4فصل سال به دلیل ورود متداول فاضلاب ها به داخل دریاچه وهمچنین ازانجایی که نمونه گیری ازعمق 3تا5 متری صورت گرفته لذا تغییرات درجنس و گونه باکتریها نامحسوس است

دریاچه زریوار ، آلودگی میکروبی