فرشید ساعی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، گرایش ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدمسعود منوری - استادیار، دانشکده محیط زیست و انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

از مهمترین پیشرفتهای تکنولوژیکی دهه های اخیر میتوان به پیشرفت صنعت تراشه های الکترونیک وریزپردازشگرها اشاره کرد و شاید مهمترین دستاوردهای فناوری و پیشرفتهای بشر در قرن اخیر در زمینه اینصنعت و موارد جانبی مربوط به آن بوده است . رشد سریع تولید و مصرف رایانه در جهان منجر به ظهور پسماندهایی ویژهای گردیده است. این پسماندها به دلیل مخاطراتی که برای انسان و محیط زیست او میتوانند ایجاد کنند به عنوان مواد زاید خطرناک شناخته شده اند. سربموجود در لامپهای اشعه کاتدی و لحیم کاری مدارهای رایانه ای کادمیوم موجود در تراشه های رایانه جیوه – -موجود حسگرها، سوئیچها، لامپهای تخلیه و باتریها پی وی سی موجود در تجهیزات ضد اشتعال برمدار، فقط - تعداد اندکی از ترکیبات موجود در رایانه ها هستند که از پتانسیل خطرزایی بالایی برخوردارند. پسماندهایالکترونیکی،به پسماندهای ویژه ای گفته می شود که غالب قطعات اصلی آنها شامل؛ خازن ، ترانزیستور، آی سی ، مدارات الکترونیکی ، قطعات کاتدی و آندی و از این قبیل می باشد .برای مقابله با آلودگیهای الکترونیکی روشهای مختلفی از قبیل سوزاندن، بازیافت و دفن بهداشتی وجود دارد که البته هر کدام از روشها دارای مخاطرات زیست محیطی خاص خود میباشند دراین تحقیق بابررسی وضعیت مدیریت پسماندهای الکترونیک راهکارهای مناسب برای دفع اصولی این دسته از پسماندها ارائه شود؛برای این منظور ابتدا مطالعاتی در این زمینه برای جمع آوری اطلاعات اولیه با استفاده از منابع مختلف انجام شد؛پس از آن با بررسی دقیق راههایی برای بازیافت اینگونه زباله ها ارایه گردید

پسماند الکترونیک، بازیافت، آلودگی زیست محیطی، دفن بهداشتی