غلامرضا عزیزیان - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان
سید آرمان هاشمی منفرد - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه سیستان و بلوچستان
رضا میر - دانشجوی دکتری مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

در هنگام سیلاب تداخل جریان بین مقطع اصلی و دشت های سیلابی و انتقال مومنتوم در سطح تماس بین دو مقطع، باعث ایجاد افت انرژی و پیچیدگی ساختار جریان در کانال خواهد شد. تمایز اصلی جریان در مقاطع مرکب با مقاطع معمولیناشی از همین پدیده می باشد . هدف از این تحقیق بررسی اختلاف جریان اندرکنشی و غیر اندرکنشی در کانالهای پایدار مرکب است. بدین منظور یک کانال آزمایشگاهی توسط نرم افزار GSTARS4.0 که یک مدل ریاضی بوده، مدل سازی گردید. واسنجی مدل بر اساس رقوم سطح آب، پارامترهای هندسی کانال، معادله های حمل رسوب و ضریب زبری انجام شده و سپس مورد صحت سنجی قرار گرفته است. نتایج حاکیست کانال های ساده و مرکب هندسه هیدرولیکی اولیه خود را تغییر داده و به گونه ای تنظیم نمودند که به پایداری جدیدی دست یافتند. نتایج نشان می دهد تخمین مقادیر بالای دبی توسط روش های مرسوم باعث اختلاف میان دبی کانال اصلی و نرخ انتقال رسوب در جریان اندرکنشی و جریان غیر اندر کنشی می شود و غلظت رسوب های پیش بینی شدتوسط رابطه یانگ کمتر از مقادیر آزمایشگاهی می باشد.

رژیم کانال، کانال مرکب، انتقال رسوب GSTARS4.0