جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیتدانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
مسعود نظرزاده - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی و کارشناس آموزش و پرورش
سیدعلی موسوی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
فرهاد شیرکرمی - کارشناس ادبیات فارسی و آموزگار آموزش و پرورش

اخیراً مقوله توسعهی انسانی در کانون مباحث توسعهی جهانی قرار گرفتهاست. توسعه به معنای ارتقای مستمر و نظام به سوی زندگی بهتر و انسانیترتعریف شدهاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی اجمالی وضعیت توسعهی انسانی در ایران و جهان با استناد به آمارهای سازمانهای جهانی صورت گرفته-است. آموزش رسمی عاملی عمده در بهبود سرمایه انسانی است که هم تربیت و تجربه کارکنان و هم وضع بهداشت و تغذیه را در بر میگیرد. نرخ بازدهیآموزش در میان کشورهای در حال توسعه نشان میدهد که سرمایهگذاری در آموزش در جایی بیشترین تأثیر را دارد که نیروی کار آموزشدیده به طور نسبی کمیاب است. طی دهههای آخر قرن بیستم در آفریقا بیش از 05 درصد از زنان بیسواد بودهاند. درصد بیسوادی آسیا از اروپا، اقیانوسیه و حتی از امریکای لاتین نیز بیشتر است. میزان مشارکت سیاسی زنان در کشورهای در حال توسعه قابل توجه است اما در زمینه مشارکت زنان در مدیریت مالی و فنی، کشورهای پیشرفته پیشتازند. طبق آمارهای اخیر، ایران در مورد شاخصهای میانگین سالهای حضور در مدرسه و امید به زندگی به مرز کشورهای توسعهیافته نزدیکتر شدهاست، اما در مورد نشانگر تولید ناخالص داخلی و رتبه توسعهی انسانی، هنوز با کشورهای مذکور فاصله دارد

توسعه، نیروی انسانی، نشانگر توسعه، رویکرد آموزشی