یاسر حبیبی - دانشجوی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل، ایران
سجاد بشرپور - دکترای تخصصی روانشناسی، دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل، ایران
وحید فلاحی - دانشجوی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل، ایران
آسیه صفایی - کارشناس روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان ، رشت، ایران

مقدمه:هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خلاقیت هیجانی و سبکهای یادگیری با انگیزش پیشرفت تحصیلی می باشد.روش:روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را، کلیه دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه سال دوم و سوم دبیرستان شهرستان گنبد کاووس که در سال تحصیلی92-93 مشغول به تحصیل بودند تشکیل می دادند و تعدادشان 55819 نفر بود که براساس روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای مرحله ای 400 نفر انتخاب شده و پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب، خلاقیت هیجانی آوریل) 5666 ( و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی راتکمیل کردند.داده ها توسط شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس و همچنین با استفاده از نرم افزارSPSS تحلیل شدند. یافته ها:: نتایج نشان داد بین انگیزه پیشرفت تحصیلی با عامل کلی و تمام مولفههای خلاقیت هیجانی ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین هر دو سبک یادگیری با اختلاف اندکی با انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار دارند p>0/01 نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد از بین متغیر های مستقل، دو مولفه ی آمادگی و اثر بخشی قادر به پیش بینی معنی دار انگیزه پیشرفت تحصیلی هستند p>0/01 همچنین نتایج رگرسیون نشان دادکه هر دو سبک یادگیری قادر به پیش بینی معنی دار انگیزه پیشرفت تحصیلی می باشند p>0/01 در کل 0/42درصد ازکل واریانس انگیزه پیشرفت تحصیلیبه وسیله خلاقیت هیجانی و0/18 درصد ازکل واریانس انگیزه پیشرفت تحصیلی به وسیله سبکهای یادگیری تبیین میشود P<0/01 نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از نقش خلاقیت هیجانی و سبکهای یادگیری در پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حمایت می کند

انگیزش پیشرفت تحصیلی، خلاقیت هیجانی، سبک های یادگیری