علی کرمی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد، ایران
بیژن دارائی - عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد، ایران

اصل فردی کردن مجازاتها به عنوان یکی از اصول مترقی حاکم بر مجازاتها، که استثنایی سهل و ممتنع بر اصل قانونی بودن مجازاتها وارد نموده است به معنی اعمال و اجرای مجازات متناسب با شخصیت و ویژگیهای جسمی، روانی و اجتماعی فردمجرم است که به اعتبار ماهیت جرم ارتکابی و یا خصوصیات مجنی علیه از طرف مقنن پیشبینی شده اسیت و از سوی قوای قضائیه و مجریه به منصه ظهور رسیده است و ممکن است حسب مورد منجر به تشدید تخفیف یا تعلیق و... مجازات شود . در این مقاله به بررسی سیر تاریخی مفهوم فردی کردن مجازاتها در مکاتب حقوقی مختلف پرداخته شده است. همچنین به جایگاه فردی کردن مجازات در حقوق کیفری ایران و چگونگی و کیفیت آن در حقوق ایران پرداخته شد. حقوق کیفری ایران از به کار بستن اصل فردی کردن مجازاتها به دنبال رسیدن به اهداف اجتماعی و فردی از جمله بازپروری و برقراری یدالت درجامعه میباشد و در این راه از ابزارهای مهمی در زمینه فردی کردن مجازاتها بهره میبرد از جمله در نظر گرفتن رایط و وضعیت فرد مجرم و همننین توجه قاضی به پرونده شخصیت فرد میباشد، زیرا در تشخیص چگونگی برخورد با مجرم بسیار با اهمیت میباشد. برای عملی کردن فردی کردن مجازاتها در حقوق کیفری ایران از شیوههای قضایی و جنایی استفاده شدهاست و اصل فردی کردن مجازاتها به عنوان عاملی در زمینه پیشگیری از جرم قلمداد شده است. آقای ژان پرادل قاضی سابق دادگستری فرانسه و استاد و مدیر کنونی موسسه علوم جنایی پواتیه در این زمینه معتقد است که کیفرهای کوتاه مدت حبس توده وسیعی از مجازاتها را در حقوق فرانسه تشکیل میدهند و با توجه به اینکه بر این کیفرها از جهت جرمزا بودن اشکال وارد شده است بنابراین لازم شد که اقدامات دیگری به جای آنها پیشبینی شوند.

فردی کردن مجازاتها، حقوق کیفری ایران، اهداف اصل فردی کردن مجازات ها، کیفیت فردی کردن مجازاتها، شیوههای فردی کردن مجازاتها