حامین احمدی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه رازی کرمانشاه
مسعود اخوان کاظمی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی کرمانشاه
مهدی امید - کارشناسی ارشد علوم سیاسی

تروریسم یکی از مهمترین عواملی است که در دهه های اخیر در قالب های مختلف نظر اندیشمندان علوم سیاسی را به خود جلب کرده است. امروزه انواع جدیدی از تروریسم در حال ظهور، تغییر شکل و ماهیت است. اشکال جدیدی ازتروریسم در سالهای اخیر در نظام بین الملل بوجود آمده است که پس از دگردیسی ایجاد شده در حوزه قدرت از – نظامی به فرهنگی قابل رویت است. در واقع نظام لیبرالیستی حاکم بر نظام بین الملل پس از دگردیسی از قدرت –نظامی به قدرت فرهنگی، در یک تغییر رویکرد جدید به انجام ترور، حذف و سانسور گفتمان های دیگر و جریان هایی که از آن حمایت می کنند، پرداخته است که از آن می توان به تروریسم رسانه ای تعبیر کرد. این رویکرد رسانه های مسلط نظام بین الملل، در تداوم جریان مبارزه علیه کشورهای ثالثی انجام می گیرد که خواستار تداوم حیات خود برمبنای اصول وارزش های اعتقادی وملی، خارج از گفتمان مسلط اومانیستی جاری است. این مساله از دو منظر قابل بررسی ومشاهده است: اولا نحوه اطلاع رسانی و انعکاس تحولات صورت گرفته در کشورهایی نظیر بحرین، سوریه، یمنو... توسط رسانه های غربی و عربی وابسته و دیگری در رابطه با حذف شبکه های جمهوری اسلامی ایران از ماهواره های مختلف بین المللی . در این پژوهش بر آنیم تا با بررسی مصادیق و وضعیت کنونی حاکم بر رسانه ها،تروریسم رسانه ای را تبیین نموده وبه اهمیت این موضوع در به خطر افکندن امنیت نظام بین المللی اشاره کنیم.

تروریسم، رسانه، تروریسم رسانهای، امنیت بین الملل