ناصر مزینی - استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه علم و صنعت ایران
Gilles Vaucher - Assistant professor, Supelec, Rennes, France

هدف از ارائه این مقاله ، پیشنهاد روشی برای شناسایی بر خط حروف دست نویس فارسی است که منحصرا " مبتنی بر شبکه های عصبی بوده و از هیچگونه پیش پردازش یا پس پردازش استفاده نمی شود . در این شیوه حروف مجزای فارسی که از طریق یک صفحه رقومی اخذ می شود بصورت قطاری از ضربه ها در چهار جهت اصلی دریافت شده و به یک شبکه عصبی ویژه زمانی – مکانی ) ) ST اعمال می شود . این مدل شبکه عصبی که از یک کدینگ خاص در حوزه اعداد مختلط بهره می جوید در ابتدا اجزاء پایه هر حرف نوشته شده را استخراج نموده و سپس بر اساس ترکیب این اجزاء پایه، وظیفه شناسایی را انجام می دهد . این اجزاء پایه صرفا " شامل ٥ قطعه پاره خط ممتد با طولهای مختلف و در جهات چهار گانه می باشند . از مزایای این روش سهولت و هزینه پائین پیاده سازی سخت افزاری و نیز انعطاف خوب نسبت به اندازه حروف و شناسایی نقطه ها است .

باز شناسی حروف مجزا - دستنوشته بر خط - شبکه عصبی ضربانی - کدگذاری زمانی - مکانی