حسین مینایی - عضو هیئت علمی دافوس اجا- دانشجوی دکترای آینده پژوهی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی

نیروی انسانی در میان تمام عوامل در یک سازمان به عنوان ارزشمندترین سرمایه محسوب می گردد، زیرا نقش عمده و موثری در تبدیل داده ها به ستاده ها به عهده دارد. توانمندسازی کارکنان به معنای ایجاد ساختاری فراگیر و یکپارچه برای پرورش کارکنان است. عوامل سازمانی بخش اعظم فرایند توانمندسازی کارکنان است. در نیروهای مسلح عوامل سازمانی موجب فراهم آوردن محیطی خواهد شد که در آن محیط کارکنان به یادگیری و توسعه دانش و مهارت های خود ترغیب گردند. امروزه، تغییرات سریع محیطی، میزان پیچیدگی و ابهام را افزایش داده است و در چنین شرایطی استفاده از پارادایم های قدیمی چاره ساز نیست. عامل سازمانی یک یاز مهمترین نقش ها را در پارادایم های جدید به عهدا دارد؛ این عوامل خود شامل ساختار سازمانی، نظام چاداش دهی و دسترسی به منابع و تدوین اهداف می شود. در این پژوهش تلاش گردیده است، مجموعه ای از مفاهیم رفتاری و مدیریتی مرتبط با عوامل سازمانی که در توانمندسازی کارکنان نقش دارند، مد نظر قرار گیرد. بر این اساس این مقاله با هدف تبیین نقش عوامل سازمانی در توانمندسازی کارکنان نیروهای مسلح نگارش شده است. روش تحقیق حاضر از نوع زمینه یابی با رویکرد آمیخته می باشد. نتایج حاصله از یافته های تحقیق نشان می دهند که ، در نیروهای مسلح توانمندسازی محیطی را به وجودمی آورد، تا کارکنان بتوانند با اختیارات بیشتر کارکرده و در فرایند تغییر و بهبود تولید نقش داشته باشند، نیازشان به سرپرست مستقیم کاهش یافته و در تحقق اهداف سازمان مشارکت داشته باشند. در مجموع توانمندسازی تبدیل نیروی کار جسمی، به نیروی فکری است.

توانمندسازی، عوامل سازمانی، نیروی انسانی